“Κόλλησα” και παρακολουθώ το - υποτίθεται made in Αγρίνιο - σήριαλ “Αυτή η νύχτα μένει” και αυθορμήτως μου δημιουργήθηκαν ορισμένες παρατηρήσεις. Η πρώτη και θετική είναι πως το σενάριο σκίζει. Μέχρι τώρα τουλάχιστον αυτό μπορώ να καταλάβω, εκτός κι αν γίνει καμιά στραβή στην πορεία γιατί υπάρχει και κάτι το γλυκανάλατο στο story. Αν όμως πάει όπως δείχνει μέχρι το τέλος, νομίζω πως με μία κανονική σκηνοθεσία και κυρίως με πιο ανθρώπινες ερμηνείες θα μπορούσε να σταθεί ακόμα και στον παγκόσμιο κινηματογράφο.

 

Το φοβάμαι λίγο το σενάριο μόνο και μόνο επειδή αμολάει και κάτι ξενέρωτα γυναικουλίστικα, που δεν θα στέκονταν επουδενί σε καλό κινηματογράφο. Πάντως το βασικό story, όπως το βλέπω να εξελίσσεται, θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικό θριλεράκι.

 

Όσον αφορά τον τόπο Αγρίνιο, πού στάθηκε ο λόγος για να ξεκινήσω να βλέπω το σήριαλ, υπάρχουν του κόσμου τα παρατράγουδα. Από πού να ξεκινήσει κάνεις;

 

Ο Στάνκογλου έχει φυσιογνωμία Αγρινιώτη δημάρχου, αλλά τόσο στραβόξυλο με τέτοιο μίζερο ύφος σε Δήμαρχο της πόλης δεν έχω δει ποτέ. Και φαντάζομαι δεν υπήρχε ούτε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, που ήταν πολύ ζόρικα.

 

Όσο για τον Στρατή Βαρδάρη βασικά θα μπορούσε, όντως, να είναι ένας Αγρινιώτης που γύρισε μετά από χρόνια στην πόλη του, αλλά δεν θα κάθονταν να τον τουλουμιάζει ο καθένας στο ξύλο. Επίσης το όνομα Στρατής δεν παίζει και δεν έπαιζε ποτέ στο Αγρίνιο. Στράτος, βαρβάτος και λίγο λοξός, θα ήταν. Τελεία και παύλα. Το επώνυμο Βαρδάρης στο Αγρίνιο είναι γελοίο και μόνο να το σχολιάσω. Να λέγονταν Ερμίτσας, θα το καταλάβαινα.

 

 

Η τραγουδίστρια Διαμάντω έχει κλασική αγρινιώτικη φάτσα της δεκαετίας του ‘80. Ασχημόπαπο, ξερόλας, χαζοσκληρή, σκατανακατώστρα, αλλά φιλότιμη. Υποκλίνομαι.

 

Αλλά ο μουσάτος τύπος στην παραλιακή ταβέρνα - που δεν μπορεί παρά να ήταν κάπου στην Αμφιλοχία - δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να είναι ψηφοφόρος του δημάρχου Αγρινίου τη δεκαετία του ‘80. Και σήμερα ακόμα θέλει δυο-τρεις ακόμα Καλλικράτηδες για να ψηφίζει δήμαρχο Αγρινίου ο αμφιλοχιώτης. Άσε που και χωρίς VAR ξέρεις πως στο Αγρίνιο κανένας δεν ψηφίζει για Δήμαρχο κάποιον που δεν γνωρίζει, ώστε και ο Δήμαρχος να μπορεί να μετράει τους ψηφοφόρους του και τις... υποχρεώσεις του. Το λέω γιατί κάποια στιγμή του είπε: “Εσύ δεν είσαι ο Δήμαρχος; Σε ψήφισα κι εγώ”.

 

Ο δε Γιώργης, ο αδερφός του δημάρχου, δεν στέκει καθόλου ως προσωπικότητα εκείνης της δεκαετίας. Και φυσικά με τέτοια μούρλα που κουβαλάει, όχι ομάδα δεν θα είχε ποτέ, αλλά ούτε δίπλωμα μοτοποδηλάτου.

 

Για να μην πω για το τρίτροχο ποδήλατο που έκανε δώρο ο άλλος στην κοπελίτσα, που τέτοιο ποδήλατο αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας για το τότε Αγρίνιο. Πιο ρεαλιστικό θα ήταν αν της έκανε δώρο ένα διαστημόπλοιο.

 

Και για τον Παπά έχω να πω, ότι με τις ιδέες που κουβαλάει, μόνο ξυρισμένος απ’ τον Δεσπότη θα ήταν μια πραγματική φιγούρα εκείνης της εποχής.

 

Ο μουσάτος, το δεξί χέρι του Δημάρχου, μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία σε φάτσα και μυαλά. Κλασικός πρασινοφρουρός!

 

Εντάξει το καταλαβαίνω από δραματικό θα γίνονταν κωμωδία εάν οι διάλογοι εκτυλίσσονταν στα αγρινιώτικα. Υπάρχουν όμως κάποιες εκφράσεις που δεν στέκουν με τίποτα σε εκείνη την εποχή, όχι μόνο για το Αγρίνιο αλλά για όλη τη χώρα. Που Χου έχω ακούσει πολλές φορές την φράση “τι δεν καταλαβαίνεις;” παρμένη από την σημερινή καθημερινότητα και προερχόμενη από μία διαφήμιση που έπαιξε πριν λίγα χρόνια. Καμία σχέση με το τότε δηλαδή.

 

Σε κάποια φάση, στα πρώτα επεισόδια, μπαίνει μέσα στο μπουζουξίδικο ένα βουτυρόπαιδο και το παίζει μάλιστα τσαμπουκάς στην κοπελίτσα, στην Ζέτα. Ένας τέτοιος τύπος το 1984 όχι μόνο δεν θα πουλούσε τσαμπουκά στα μπουζούκια, ίσως και να μην έμπαινε καν μέσα. Κι αν έμπαινε το πιθανότερο ήταν να έχει αυτός το ρόλο της κοπελίτσας. Κι όποιος κατάλαβε...

 

Ζέτα και Νίτσα. Συγχαρητήρια σε όποιον τις επέλεξε. Κανονικές φάτσες της δεκαετίας του ‘80. Δεν τις βρίσκεις εύκολα σήμερα. Ασχέτως αν δεν είναι από το Αγρίνιο, ρίζες έχουν σίγουρα από εκεί και δεν το ξέρουν.

 

Ο Διοικητής της Χωροφυλακής, όλα τα λεφτά. Και μόνο το ύφος του, σα να μυρίζει συνέχεια σκατά, τον βάζει στο ρόλο και στην εποχή. Χαλάει ο κόσμος μαζί του!

 

Οι κόρες του Δημάρχου πολύ κλαψομού βρε παιδί μου! Δεν ήταν ποτέ έτσι οι κοπέλες στο Αγρίνιο. Και που να τις είχανε στα καπνά, δηλαδή. Θα αυτοκτονούσαν στο δεύτερο επεισόδιο.

 

Κάτι τελευταίο: Αγρίνιο κάπου στο 1984 και πουθενά κουβέντα για καπνά;;; Κι αυτοί που τα σπάνε στα μπουζούκια, από που τα βρήκαν τα λεφτά;;; Πήραν το πριμ απ’ τις καλαμίδες;;;

Εάν χρειάζεστε λογιστικές υπηρεσίες, ή ηλεκτρονικά, στην Αθήνα και στην Αττική μπορείτε να απευθυνθείτε στο Λογιστικό Γραφείο του Γεωργίου Θεοδωρόπουλου και να διευθετήσετε την υπόθεσή σας, άμεσα.
Θεμιστοκλέους 4 Αθήνα, Τηλ: 2103303934 / Πληροφορίες ΕΔΩ.