ΕΒΛΕΠΑ ΠΡΟΧΘΕΣ μία γκολάρα του Παναθηναϊκού που ακυρώθηκε και μου σηκώθηκαν οι τρίχες. Γκολ που χαίρεσαι να το βλέπεις και είναι κρίμα που δεν μέτρησε. Και γιατί δεν μέτρησε;;; Επειδή η μπάλα βρήκε στο χέρι του Βιγιαφάνες μετά το σουτ που έκανε κι ενώ το παλληκάρι βρίσκονταν σε πτήση!

 

ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ο διαιτητής, ο κανονισμός φταίει. Ένας κανονισμός που διασύρει το ποδόσφαιρο και θυμίζει τις εποχές που παίζαμε πιτσιρικάδες στην αλάνα. Προσπαθώντας να κλωτσήσουμε την μπάλα το χέρι του αντιπάλου για να είναι φάουλ. Ή όταν πρωτομαθαίναμε μπάσκετ στην χωριάτικη εκδοχή του κι επειδή ξέραμε ότι απαγορεύεται να χτυπήσει η μπάλα στο πόδι σημαδεύαμε τα πόδια του αντιπάλου. Παιδικά πράγματα δηλαδή.

 

ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, όπως πρόσφατα ο Γκάρι Νέβιλ, που μίλησε για ανόητο κανονισμό. Διότι όσο και να το πω, όσο και να το γράψω εγώ και ορισμένοι άλλοι στα δικά μου κυβικά – ή και πολύ μεγαλύτερα- δεν πρόκειται να μας ακούσει κανένας.

Είναι προτιμότερο να ξεγελάσει το διαιτητή ένας απατεώνας ποδοσφαιριστής ότι δήθεν ήταν ακούσιο το χέρι, παρά αυτό το χάλι που συμβαίνει παγκοσμίως σήμερα.

 

ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ, άλλωστε, υπάρχει το VAR. Όσο για τις μικρές ας μπει και κανένα γκολ με πονηριά ποδοσφαιριστή, όπως άλλωστε συνέβαινε τόσα χρόνια. Αν δεν καταργηθεί αυτός ο νέος κανονισμός για το χέρι, που αναγκάζει τους ποδοσφαιριστές να αμύνονται σαν μυξοπαρθένες, το άθλημα αντί για καλύτερο θα γίνεται χειρότερο.