ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΠΕΡΝΑΜΕ. Αιτία ο Κούγιας και τα λεγόμενά του. Για να το πω καλύτερα όχι τόσο τα λεγόμενα του Κούγια, όσο η αποκοτιά της ΠΑΕ. Δεν είναι πρώτη φορά που κάνει γκάφα και θα εξηγήσω το “γιατί”. Δεν έχει απαντήσει με τέτοιους τόνους σε πράγματα που ήταν ξεκάθαρα κατά του Παναιτωλικού και απάντησαν σε μία δήλωση του Κούγια που δεν ανέφερε διευθύνσεις και ονόματα.

 

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

 

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ να σφυρίζουν αδιάφορα και να κάνουν τους Αμερικάνους έβγαλαν μία ανακοίνωση σε ύφος το οποίο δεν μπορούν να υποστηρίξουν και είναι βούτυρο στο ψωμί του Κούγια. Διότι μιλάμε για ποδόσφαιρο και στο ποδόσφαιρο όταν αντίπαλος έχει καλό passing game και κάθετες πάσες δεν τραβιέσαι για offsite. Πολύ περισσότερο όταν ο αντίπαλος τα έχει καλά με τους επόπτες γραμμών και δεν υπάρχει περίπτωση να τον βγάλουν offsite.

 

ΑΝ ΜΠΕΙΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ, με τον Κούγια, έχεις χάσει από τα αποδυτήρια. Για να υπάρχει μία ελπίδα να κερδίσεις, ως ΠΑΕ Παναιτωλικος, θα πρέπει να έχεις τα κότσια και την τόλμη να συνεχίσεις να απαντάς σε αυτό το ύφος, διότι ο αντίπαλος παίζει καλή μπάλα σε αυτό το γήπεδο. Η ΠΑΕ από την πλευρά της ξεκαθαρίζει ότι δεν θα πει άλλα στο μέλλον. Και τι να πει;

 

Ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑΡΑΣ που με διαβάζει περιμένει να αποφανθώ αν έχει δίκιο ο Κούγιας ή όχι. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο, αυτά πάντως που λέει στην δεύτερη ανακοίνωση περί διοίκησης τα έχουν πει κατά καιρούς πολλοί. Σα να είναι βγαλμένα από την πλατεία του Αγρινίου.

 

 

ΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ

ΟΤΙ ΤΑ ΑΥΤΟΓΚΟΛ ΕΙΝΑΙ

ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΕ

 

 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ, λοιπόν, η ΠΑΕ τα έκανε μαντάρα - για να χρησιμοποιήσω μία λέξη στην οποία αρέσκονται οι επικοινωνιολόγοι της. Αν το δούμε πρακτικά ο Παναιτωλικός δεν χρειάζονταν να απαντήσει στον Κούγια. Πρώτον διότι δεν ανέφερε πουθενά τη λέξη Παναιτωλικός, ή Μπελεβώνης ή οτιδήποτε άλλο. Άρα ο καλοπροαίρετος αναγνώστης της πρώτης δήλωσης (του Κούγια) θα μπορούσε να σκεφτεί ότι ο Κούγιας δεν τολμάει να κατονομάσει ακριβώς, διότι έχει άδικο. Όταν, όμως, η ΠΑΕ δίνει το δικαίωμα στον Κούγια να απαντήσει, το πράγμα γίνεται πιο σοβαρό. Χαλάει.

 

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΑΚΑ για την χήρα που σκούζει στο κρεβάτι (μα την αλήθεια πως την αποτόλμησαν;), υπάρχει και το άλλο για τη μύγα και αυτόν που μυγιάζεται. Από τη μία πλευρά - δηλαδή της ΠΑΕ - βλέπουμε μία απώλεια ψυχραιμίας και θυμόμαστε την “χείρα με τα πέντε ορφανά”, ενώ από την άλλη πλευρά δηλαδή του Κούγια - βλέπουμε την απόλυτη ψυχραιμία. Είναι αυτό ακριβώς που λέγαμε, ότι παίζει μπάλα στο δικό του γήπεδο. Και που φαίνεται η απόλυτη ψυχραιμία;;; Ο Αλέξιος δεν χτυπάει τον Κωστούλα, αλλά τον Μπελεβώνη, λες και ο Μπελεβώνης κάνει οτιδήποτε χωρίς το okey του Κωστούλα. Για κάποιο λόγο, μαντέψτε ποιόν, ο Κούγιας δεν θέλει να τα “σπάσει” ευθέως με τον Κωστούλα, που είναι ο μεγαλομέτοχος και ο έχων. Αυτό κι αν λέγεται ψυχραιμία...

 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ είναι άγνωστα όσον αφορά τον Παναιτωλικό. Το τι θα κάνει δηλαδή. Αν θα ασχοληθεί κι άλλο, ή όχι. Αν έβαζα στοίχημα θα πόνταρα ότι κάπου εδώ θα φρενάρει απότομα. Κόκκαλο. Και τι θα έχει συμβεί; Ο ουδέτερος, αυτός που δεν ασχολείται με τον Παναιτωλικό (περίπου το 99% του ντουνιά) αλλά μόνο με τον Κούγια, ακόμη και αρνητικά, θα μείνει με την εντύπωση ότι ο Κούγιας τα έχωσε πάλι. Ότι τα έβγαλε όλα στη φόρα και ο Παναιτωλικός στη γωνιά του δεν μπορεί να αντιδράσει, γιατί έχει τη φωλιά του λερωμένη. Για αυτό λέω ότι δεν έπρεπε να απαντήσει στην πρώτη δήλωση του Κούγια.

 

ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ στο ντούκου. Λίγοι θα καταλάβαιναν ότι αφορά τον Παναιτωλικό και όσοι το καταλάβαιναν θα έλεγαν πολύ απλά, ότι η ομάδα του Αγρινίου δεν ασχολείται με τους παροξυσμούς του προέδρου της Λάρισας, ο οποίος ενίοτε λέει πολλά και δεν υπάρχει τίποτα πίσω. Ο επίσημος Παναιτωλικός κατάφερε να αναρωτιέται όλη η φίλαθλη Ελλάδα - που δεν έχει πλέον αυτές τις μέρες και πολλά να ασχοληθεί – αν “κάτι τρέχει με τους δίπλα”.

 

ΥΓ: Άσχετο, φαινομενικά, με το θέμα του κειμένου, αλλά από το 2003 υπάρχει ένας μπαγλαμάς που το παίζει δημοσιογράφος και ασχολείται συνεχώς μαζί μου, όπου και όταν του δίνουν την άδεια να γράψει. Δεν είναι αθλητικός. Ανήκει σε κείνους τους κομπλεξικούς, που νομίζουν ότι έχουν την ικανότητα να ασχολούνται επί παντός επιστητού, χωρίς συνήθως να βγαίνει νόημα απ’ τα γραπτά του. Και να σκεφθείτε ότι όχι μόνο δεν τον έχω ενοχλήσει ποτέ και σε τίποτα, αλλά ούτε καν ασχολούμαι μαζί του, σεβόμενος ότι νοητικά ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Ειδικά από το 2012 και μετά, λες και δεν μπορεί να γράψει χωρίς να με σκέφτεται (ξέρει αυτός, γιατί το λέω). Του μιλούσα όταν τον έβρισκα στη γύρα για να δω πόσο κότα μπορεί να είναι κι αυτός απαντούσε σα να μην τρέχει τίποτα. Οπότε διακριτικότατα του έκοψα και το “γεια”. Για να το δέσω με το θέμα του κειμένου, τον ειδοποιώ ότι όσο δεν αναφέρει το όνομά μου, δεν θα τον βοηθήσω να νιώσει την ψευδαίσθηση πως είναι σημαντικός, ακόμη κι αν ξεβρακωθεί κυριολεκτικά στην πλατεία του Αγρινίου, διότι μεταφορικά έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ.